‹37غرقِ امواج دریایِ خون›

تاحالا نشده بودم یه چیزیو بخوام وانقدر برام دست نیافتنی باشه اما الان دوساله درگیرم شایدم باید بنویسم بیشتر شاید چهارسال طی این چند وقت هر روز به یه مناسبت میرسیم افسوس واندوهم بیشتر میشه ذهنم پرت میشه به قبل که آرزوم همین بوده هنوزم هست به معنی نه چندان واضح گیج شدم اما مسیرو تا نصف وکمی بیشتر اومدم نمیتونم پا پس بکشم اما هر شب به زانو میوفتم وباز بلند میشم ومن عاجز شدم از وصف،توانی برای ساخت واژه به واژه احساسم ندارم فقط میدونم مشابه یه پرنده ای که پرواز

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها